Pim van Lommel, cardioloog, houdt prospectieve – langlopende wetenschappelijke onderzoeken naar Bijna Dood Ervaringen (BDE) van hartpatiënten.  Dat betekent dat hij patiënten met een vooraf bepaalde diagnose benadert.
In zijn boek:

• Beschrijft hij de elementen van een BDE, betrekt daar de uitkomsten van wetenschappelijke studies bij. Ook geeft hij aan in hoeverre een BDE het mensenleven verandert zowel bij volwassenen als kinderen.
• Geeft hij een overzicht van de studies naar een BDE en komt met theorieën en conclusies.
• Veel wetenschappers zijn van mening dat fysieke situaties de oorzaak van een BDE zijn (Hallucinaties, dromen etcetera).  Van Lommel wijst deze  meningen gefundeerd van de hand en ondersteunt met name de theorie dat het bewustzijn niet zetelt in de hersenen maar in de non lokale ruimte.
• Beschrijft hij wat er in de hersenen gebeurt als het hart stopt en gaat in op de functie van de hersenen.
• Betrekt hij de kwantumfysica, het bewustzijn en DNA bij het onderwerp.
• Neemt hij ons mee naar de historie en geeft een overzicht van culturen en wereldreligies. Overal speelt de BDE een rol. Het is dus niet iets van de laatste jaren maar van alle tijden.

Na elk hoofdstuk is er een heldere conclusie. In een laatste hoofdstuk beantwoord hij veelgestelde vragen.

Een intrigerende theorie
Het is bekend dat patiënten die een BDE beleven naderhand details geven die ze nooit kunnen weten. Ze waren immers nagenoeg dood, hadden op geen hersenfunctie, waren vaak onder narcose etc. Zelfs blinde patiënten kunnen tijdens een BDE gewoon ‘zien’. De huidige stand van de wetenschap heeft hier geen verklaring voor.

De theorie van de non lokale ruimte. Deze houdt in:
Dat het bewustzijn van de mens niet in de hersenen zetelt, maar in een non lokale ruimte. Dit is een ruimte (buiten het lichaam) waar geen tijd en plaats bestaat en waar alles met elkaar is verbonden. Alles = de verborgen werkelijkheid die invloed uitoefent op onze fysieke wereld. In deze theorie fungeren onze hersenen als ontvangstation.Iemand met een BDE, staat op dat moment los van zijn lichaam en heeft dus toegang tot die non lokale ruimte. Hij kan dus alles zien en horen. Deze theorie zou kunnen verklaren hoe het komt dat mensen waarvan de hersenen door een ziekte ernstig zijn aangetast, soms gewoon blijven doorfunctioneren.

Er is nog geen bewijs
En het is de vraag of dat ooit komt. Toch doet van Lommel een beroep op zijn collega wetenschappers om nieuwe theorieën niet klakkeloos af te wijzen maar mee te werken aan onderzoek. Een wetenschapper moet niet op zijn mening blijven zitten, maar juist nieuwsgierig blijven en dus vragen blijven stellen.

Het boek is een flinke pil van 400 bladzijden en, ondanks de heldere schrijfstijl, niet op alle punten makkelijk te lezen. Met name het hoofdstuk over kwantumfysica is pittig.