Janet Ossebaard gaf een prachtige lezing over graancirkels bij de vereniging en
verraste ons met 2 boeken die zij heeft geschreven.
Dit is deel 1 van de serie over het graancirkelfenomeen.
Janet beschrijft:
In 2000 werd wetenschappelijk bewezen dat de meeste graancirkels niet door mensen werden gemaakt, maar toen ik in 1994 mijn eerste graancirkel binnenstapte, moest dit bewijs nog worden geleverd en was ik overtuigd van het tegendeel.
In mijn analytische, rationele geest konden alleen mensen verantwoordelijk zijn voor deze prachtige patronen in onze velden.
Wat ik in 1994 niet kon weten, was dat dit fenomeen mijn hele leven op zijn kop zou zetten.
Ik kwam in een wereld terecht waarin harde feiten en Science Fiction elkaar in hoog tempo leken af te wisselen. Ik werd geconfronteerd met de vele facetten en gezichten van dit wonderlijke fenomeen, dat mijn hokjesgeest tartte, mijn horizon verlegde en mijn hart openbrak.
De afgelopen 13 jaar heb ik honderden graancirkels in verschillende landen bezocht, bestudeerd en gefotografeerd. Het was een intense, verrijkende en geestverruimende reis die ik zonder twijfel nog vele jaren zal voortzetten.
In dit boek – de eerste in een serie van acht – geef ik u een overzicht van de graancirkels
die op mij de meeste indruk hebben gemaakt tijdens mijn 13 jaar durende reis.
Het zijn allemaal Engelse graancirkels, aangezien Engeland de ‘bakermat’ van de graancirkels is. In de overige delen van deze serie komen ook graancirkels uit andere landen aan de orde.
Ik nodig u uit om met mij een duik te nemen in de wereld van de graancirkels…
In het rijk geïllustreerde boek staan tientallen van de meeste prachtige graancirkels.
Janet beschrijft bij alle cirkels wat ze er van weet door er al die jaren onderzoek naar te verrichten.
Ook beschrijft ze de lichamelijke en emotionele ervaringen die zij en anderen hebben ervaren tijdens het betreden en verblijven in de cirkels.
Ze beschrijft verder dat ze heeft gezien hoe cirkels uit het niets ontstaan, ze schrijft over schaduw-cirkels die in de aarde verschijnen op de plek waar in het graan het jaar ervoor een cirkels was gekomen.
Ze schrijft over binair gecodeerde graancirkels (dus met wiskundige boodschappen)
Over de siliciumverbindingen die zijn gevonden in de cirkels en de verborgen boodschappen, die te vinden zijn in de formaties die soms in slechts 20 minuten waren ontstaan. En over lichtbollen die zichtbaar zijn als de formaties worden gevormd zowel overdag als ’s avonds.
Ger

De hoogste vorm van spiritueel genezen in het vissentijdperk was gebaseerd op het vergroten van het bewustzijn van de mens. Door bewustzijnsgericht te werken werd de mens niet alleen bewuster, maar oversteeg hij het blokkerende karma, de oorzaak van de kwaal.
Met de intrede van het aquariustijdsperk opent het goddelijk hartcentrum zich. De spiritueel genezer kan nu via zijn bewustzijn toegang krijgen tot het goddelijk bewustzijn en mag leren werken vanuit de scheppingskracht. Daarmee kan hij niet alleen de individuele mens zeer effectief bij zijn klachten en kwalen begeleiden, maar zal hij tevens het karma van de aarde en van alle overige levensvormen in de schepping kunnen transformeren.
De spiritueel genezer zal daardoor een universeel genezer worden.

Door het vermogen van transformatie van karma door de scheppingskracht zal de mens kunnen deelnemen in het proces van wereldtransformatie. Hij zal daarmee immers de restschuld van het wereldkarma kunnen neutraliseren. Zo zal hij leren deelnemen in het beheer van het leven en in het beheer van de evolutie.
Om zijn nieuwe universele taken te kunnen verrichten, wordt een universele vorm van begeleiding aan de mens geïntroduceerd. In deze taken zal hij niet meer van buitenaf, via het mediumschap, worden geleid, maar van binnenuit, via de innerlijke mystieke verbinding. In de innerlijke mystieke verbinding ontmoet hij de Meesters van Liefde en Wijsheid, de Christus en de Bron. Zij zullen, via de mens, de wereldtransformatie leiden.

In het boek beschrijft Sonia de verschillende fasen van spiritueel genezen. De integratiefase, de bewustwordingsfase en de transformatiefase.
Zij werkt met vele symbolen die, wanneer ze regelmatig getraind worden, een veranderingsproces zullen bewerkstelligen dat er voor kan zorgen dat de lezer geleidelijk aan bepaalde gaven van genezen gaat ontvangen.

Een aantal van de symbolen zijn:
De witte roos, de gouden kroon, de gouden zon en de ark en ze werkt met de symbolen Universele Liefde, Universeel licht en Universeel Leven.
Omdat ze deze informatie via channeling ontvangt en al veel jaren met haar gidsen werkt, heeft zij een groot vertrouwen gekregen van haar lezers.
Ze beschrijft de verschillende niveaus van werken:

Het individuele leven,
Het leven,
De vervulling van het leven en
De hoogste vervulling van het leven.

Dit alles kunt u verkrijgen door transformatiesymbolen te visualiseren en deze in uw lichaam los te laten.
U gaat hierdoor van integratie via bewustwording naar transformatie en kunt dan de scheppende kracht van de Bron gaan gebruiken. Aan het eind van elk hoofdstuk beantwoordt ze vragen die door lezers gesteld zijn.
Ze beschrijft gedetailleerd diverse meditaties die u op uw pad zullen ondersteunen om uw doel te bereiken.

Ger

Gesprekken over onze oorspronkelijke natuur.
Shri Nisargadatta (1897-1981) was een boerenzoon en later sigarettenverkoper uit Bombay. Vlak voordat zijn goeroe (op jonge leeftijd) stierf gaf hij Sri Nisargadatta de raad aan hem te blijven denken en zich te concentreren op de woorden “Ik ben”. Dat deed Nisargadatta, die zich aanvankelijk uit het leven terugtrok in de Himalaya maar na drie jaar begreep dat leven in de gewone wereld een spiritueel bestaan niet in de weg stond.
Shri Nisargadatta wees zaken als Goden, rituelen en reïncarnatie af als niet ter zake doende. Men moest uitsluitend doen aan zelfonderzoek. Hij was een aanhanger van het non-dualisme hetgeen inhoudt: door zich niet meer te vereenzelvigen met de wereld, de persoonlijkheid en het denken kan iemand uiteindelijk zoveel wijsheid en inzicht krijgen dat hij het universele zelf bereikt. Hij wordt: de waarnemer die alleen nog maar zegt: Ik ben.
Het boek bestaat uit 55 vraag en antwoordgesprekken in het Mahrati, die aanvankelijk in het Engels en later in het Nederlands zijn vertaald en in boekvorm werden uitgegeven. In dit boek prikt Shri Nisargadatta af en toe onbarmhartig door de verdedigingslinie van de vrager heen en leidt hem op die manier naar het enige spoor dat leidt tot werkelijke zelfrealisatie.
U leest in dit 238 pagina’s tellende boek onder andere over onderwerpen als: wie ben ik? de persoonlijkheid, de geest is de rusteloosheid zelve, gewaar zijn van het Zijn betekent geluk.
Een fascinerend en leerzaam boek.

Steiner, wie kent hem niet? U toch wel? Hij stond al met andere werken in onze bibliotheek.
Dit boek is een fotografische herdruk (vandaar dat ‘hoogere’), zonder enige toelichting. Het wordt beschouwd als één van de basiswerken van de antroposofie. Het beschrijft de manier waarop de lezer een ‘innerlijke scholingsweg’ kan gaan. Dat kan leiden tot ‘bovenzinnelijk bewustzijn.’ Steiner dacht dat deze methode zou leiden tot het betreden van de geestelijke wereld en het verkrijgen van het vermogen zelf te kunnen oordelen. Dit vermogen zou vervolgens in het leven van alle dag op een zeer praktische manier kunnen worden gebruikt.
Het boek is niet heel erg overzichtelijk in die zin dat de oefeningen die deze methode vereist niet in aparte kaders staan maar tussen de tekst door. Laat u zich daar niet door afleiden want deze oefeningen zijn wel degelijk de moeite waard. De tekst kent uiteraard ouderwets taalgebruik maar is toch op eenvoudige manier waardevol omdat het ons laat stilstaan bij processen die we in het dagelijks leven afdoen als ‘gewoon’ terwijl we ze nauwelijks kunnen verklaren.
Bijzonder interessant boek, maar dan wel als je ook die oefeningen doet. Anders blijft het een dode tekst.

Dit boek is weliswaar om te lezen maar toch vooral om te oefenen. De auteur gaat er vanuit dat we allemaal dezelfde paranormale mogelijkheden hebben maar het ooit hebben afgeleerd daarbij te kunnen. Toch bestaan er communicatiekanalen die wij kunnen openen om deze vermogens weer terug te winnen. Dat proces gaat buiten het verstand, en alles wat daarmee te maken heeft, om. Gerichte aandacht, ontspanning, ademhaling en visualisatie zijn er ingrediënten voor. De oefeningen, in tien overzichtelijke hoofdstukken ondergebracht, zijn onderverdeeld in die voor één persoon (soms met een partner) en voor groepen.
Een goed boek, tot stand gekomen op basis van dertig jaar ervaring. Maar… er wordt hier het nodige van uzelf gevergd.

(178 bladzijden)

(209 bladzijden)
Dit boek bestaat uit een groot aantal korte bijdragen van bekende healers over hun (vaak heel verschillende) healingswerkzaamheden en hun visie daarop.
Langs deze weg krijgt u als lezer een beeld van de genezende kracht van de mens. Ook Hippokrates van Kos (de grondlegger van de moderne geneeskunde, die leefde van 460 – 370 voor Christus) komt nog even aan het woord en wel op de omslag: ‘de natuurlijke genezende kracht in ieder van ons is de grootste kracht in het beter worden.’ Zeg nu zelf: is dat niet nog steeds een eigentijdse uitspraak?

Het boek is opgedeeld in acht hoofdstukken:
1. genezen door middel van liefde
2. terugkeer tot de heelheid
3. de innerlijke healer
4. de helende relatie
5. de rol van de genezer
6. de helende houding
7. bewustzijn en de helende respons
8. genezing als ons geboorterecht

Namen die u in dit boek aantreft zijn o.a. Elisabeth Kübler Ross, Louise Hay, Deepak Chopra, Larry Dossey en nog 33 anderen. Wat ze schrijven en wat u daarvan vindt kunt u bij het lezen van dit boek zelf ervaren.

Één ding is al duidelijk voor u het boek openslaat: de kracht van de liefde vormt de kern voor het ‘heel’ worden van de mens. Dit is de rode draad die alle in dit boek opgenomen verhalen verbindt.

I

Siddartha is een brahmanenzoon. Zijn vader onderwijst hem. Dagelijks verricht hij zijn rituelen, neemt deel aan gesprekken met wijzen,  leert de kunst van het dispuut en mediteert voor dieper inzicht.  Hij is geliefd. Men zegt: ooit zal hij een grote, wijze priester zijn. Zijn vriend Govinda volgt hem in alles.

Tevergeefs zoekt Siddartha rust en vrede. Die vindt hij niet in de heilige rituelen. Waarom de goden aanbidden daar waar Atman de enige, de ondeelbare is. Maar niemand weet waar hij Atman, die in het diepste innerlijk van elk mens huist, kan vinden!

Hij wil zich bij de samana’ s (rondtrekkende asceten) voegen. Siddartha’s vader is wrevelig en verbiedt het hem. De hele nacht blijft Siddartha in dezelfde houding staan. Tegen de ochtend begrijpt  vader dat zijn zoon een onwrikbare beslissing heeft genomen en geeft hem toestemming.

II

Siddartha en Govinda zijn bij de asceten. Ze dragen slechts een lendendoek en een onderkleed, eten dagelijks eenmaal (ongekookt) voedsel, vasten 28 dagen en worden broodmager. Siddartha veracht de wereld die puur leugen en bedrog is. Hij wil leeg worden van aardse verlangens, zijn Ego doden door versterving, rust in zijn hart vinden, aldus openstaand voor het wonder dat zich zal openbaren. De zware ontberingen trotseert hij moedig.

Al snel is hij ontevreden. Hij is even uit de kringloop, maar komt steeds weer bij zijn IK. Govinda is tevreden. Als Siddartha zegt dat hij in elke kroeg hetzelfde had kunnen leren repliceert hij dat ze daar nooit diepe contemplatie hadden bereikt.  Maar contemplatie heeft Siddartha niet van zijn ego bevrijd. Ook de samana’s hebben, ondanks jarenlange meditatie en versterving, het Nirwana niet bereikt. Bestaat leren wel? Het weten bestaat! Dat staat met ‘willen leren’ op gespannen voet. Siddartha overweegt de samana’s te verlaten.

In de stad Savathi is een nieuwe Boeddha, Gotama, die het rad van wedergeboorte kan stoppen. Vijanden (zoals de oudste samana) beweren dat het een bedrieger is omdat hij in de wereld der geneugten heeft geleefd. Govinda wil de nieuwe Boeddha gaan beluisteren. Siddartha denkt dat ze diens leer al lang kennen, maar stemt toe.  De oudste samana is kwaad en scheld hen uit. Siddartha betovert hem tot een willoos schepsel.

 III

In de hof van Jetavana houden zich vele gelovigen op. De nieuwe Boeddha is als een glimlachend kind, verstild en ontspannen. Hij spreekt over de oorsprong van het lijden. De wereld is een keten van oorzaak en gevolg, een samenhangend geheel zonder toeval, onafhankelijke van goden. Er is samenhang tussen alle elementen, of ze nu groot of klein zijn.

Veel pelgrims gaan de orde in. Govinda ook. Siddartha zet zijn tocht alleen voort. De leer is goed. Maar het element der verlossing lijkt hem een lek. Zo wordt de tijdloze, één geheel vormende wereldorde, verbroken. Gotama: denk dieper na! Het gaat om verlossing van het lijden. Siddartha beaamt dit. Maar: Gotama kreeg zijn inzichten door zelfonderzoek. Kennelijk is zelf beleven belangrijker dan leren. Zo wil hij het doen. Gotama: geldt dat ook voor alle anderen? Siddartha ontkent. Hij oordeelt niet maar kiest voor zichzelf. Gotama waarschuwt hem voor te grote scherpzinnigheid.

Siddartha heeft bewondering voor de heilige voor wie hij als enige de ogen neersloeg. De Boeddha heeft hem beroofd van zijn vriend maar gaf hem Siddartha terug.

IV

Siddartha vervolgt zijn weg en ‘peilt de ervaring tot waar de oorzaken rusten.’  Het herkennen van de oorzaken leidt tot het diepste inzicht. Wat zocht hij vroeger bij leer en meesters? Antwoord: zijn IK die Siddartha is, de afgezonderde die hij kent maar tegelijkertijd juist ook niet kent. Waarom? Omdat hij zichzelf ontvluchtte. Hij zocht teveel en verloor daardoor zichzelf.

Nu is hij wijzer. Hij gaat alleen nog bij zichzelf  in de leer. Ineens ziet hij nu beter de schoonheid van de natuur en dat zin en wezen niet ergens achter, maar juist midden in alle dingen zit. Hij voelt zich herboren. Maar dat betekent ook dat hij zijn leven opnieuw moet beginnen. Terug naar zijn oude situatie kan hij niet meer. Hij voelt zich alléén, Siddartha en NIETS meer.

In een laatste huivering recht hij, zelfbewust, zijn rug en vervolgt zijn nieuwe weg.

Kamala
Siddartha ziet de schoonheid der wereldse dingen omdat hij er deel van uit maakt.  Hij concludeert dat het geen zin heeft het ik en de zinnen te doden. Ze moeten juist gehoord worden. Op een nacht droomt hij van Govinda die plotseling in een vrouw verandert.  Het bedwelmt hem. Bij het oversteken van een rivier ontmoet hij de veerman. Hij kan hem helaas niet betalen voor het overzetten maar dat hindert niet. De veerman zegt: de rivier heeft mij geleerd dat alles terugkomt. Jij ook.

In de stad ziet hij de courtisane Kamala. Omdat hij haar niet als bedelmonnik onder ogen kan komen wast en scheert hij zich. Daarna spreekt hij haar aan, vraagt haar raad en maakt een gedicht voor haar. Dan krijgt hij zijn eigen kus. Maar zij wil dat hij zich perfect kleed, rijk wordt en haar geschenken kan bieden. Ze geeft hem een overkleed.

Siddartha kan denken, wachten en vasten. Bovendien kan hij lezen en schrijven. De hulp van Kamala, die hij zelf heeft afgedwongen brengt hem in een stroomversnelling van ontwikkelingen.

Bij de kindmensen
Hij komt in dienst van een rijke koopman die hem onderricht in zaken.  Dit blijft voor hem een spel. Ondertussen bezoekt hij Kamala en geeft haar geschenken. Zij leert hem de kunst van het minnen. Dit geeft zijn leven zin. De zaken doen dat niet. Winst of verlies, het deert hem niet. Als hij eens in een dorp geen succes heeft, maakt hij toch plezier met de bevolking. Want als hij geen plezier had dan zou zijn tijd verspild zijn geweest. Hij kent geen zorgen en is met zijn hart niet bij de handel. Hij ziet hoe kinderlijk de anderen zijn die zich moe maken, leden, verwijten maakten, pijnen lijden. Hij behandelt iedereen op dezelfde manier maar handelen blijft een spel voor hem. Toch is er af en toe die stervende stem die hem wil terugroepen. Maar dan is er weer het volle leven met Kamala. Toch blijft hij altijd de samana.

Sansara
Langzamerhand wordt hij rijker. Maar in de loop van de tijd wordt hij ook steeds meer als de anderen. Zijn innerlijke stem wordt zwakker en de wereldse sterker. Hij geeft zich over aan het dobbelspel en het spel van de liefde (Sansara) en is nog maar nauwelijks vrolijk. Zijn frustratie is dat hij nooit zo kan liefhebben als de kindmensen. Maar uiteindelijk wordt hij ziek van zichzelf. Op een dag droomt hij van een vogel in een gouden kooi die sterft. Dan voelt hij dat hij oorspronkelijke zelf heeft laten sterven. Hij overdenkt zijn leven, en besluit weg te gaan. Natuurlijk mist iedereen hem maar Kamala begrijpt. Siddartha is een samana en zal dat altijd blijven. Ze is zwanger van hem.

Bij de rivier
Siddartha verafschuwt zichzelf en wil dood. Want wat voor leven had hij geleid. Hij komt bij de rivier en het water spiegelt hem de verschrikkelijke leegte tegemoet. Vanuit zijn wanhoop roept/zingt hij het OM ( de voleinding).  Plotseling ziet hij hoe dwaas zijn handelswijze was. Door het OM komt al het oude weer terug.  Hij valt in slaap. Als hij weer wakker is, voelt hij zich een nieuw mens. Tegenover hem zit Govinda die hem niet herkende maar over de slapende waakte. Siddartha maakt zich bekend. Govinda verwondert zich over diens rijkdom maar Siddartha maakt hem duidelijk hoe vergankelijk de wereld der vormen is. Govinda vervolgt zijn weg. Siddartha voelt zich weer een klein kind. Hij begint weer van voren af aan. Hij moest een dwaas worden om zijn Atman weer te vinden. Hij voelt zich ontzettend goed. Het water, ondertussen, stroomt.

De veerman
Hij wil de geheimen van het nooit stilstaande water leren kennen. Hij komt bij de veerman. Hij wil hem zijn kleren geven en bij hem in dienst komen om te leren. Vasudeva, de veerman, die hem 20 jaar niet heeft gezien herkent hem. Siddartha vertelt hem zijn verhaal. De veerman luistert. Die kunst beheerst hij. De stroom hem dat heeft geleerd.  De stroom zal Siddartha ook nog andere dingen leren, bijvoorbeeld dat er geen tijd bestaat. Zie maar, de stroom is overal en altijd. Er bestaat voor de stroom alleen een heden. De stroom heeft ook alle stemmen in zich verenigd tot een heilig OM. De stroom heeft de stem van het leven.

Steeds meer mensen komen aan de rivier die onder de indruk van de beide veermannen zijn. Sommigen lachen om hun ogenschijnlijke onnozelheid. Ook komen er veel monniken langs die op weg zijn naar Gotama, die stervende is. De woorden die hij ooit tot Gotama richtte voelden nu hoogmoedig en pedant aan. Op een dag ook komt Kamala bij hem aan met haar zoon Siddartha. Zij wordt door een slang gebeten.  Voor ze sterft vertelt ze Siddartha dat de jongen zijn zoon is. Ze richten een brandstapel voor haar op.

De zoon
De zoon heeft verdriet. Het is een rijk moederskindje. Hij geeft Siddartha veel zorgen en verdriet.  Hij behandelt de zoon met liefde maar krijgt niets terug. Vasudeva zegt dat hij noodgedwongen de stad heeft moeten verlaten. Dwingt Siddartha hem niet met zijn liefde om te blijven? Hij kan hem misstappen niet besparen. Op een dag zegt de jongen hem de waarheid en loopt weg. De veermannen gaan er achter aan want ze willen hun boot terug. Siddartha komt in de stad en herleeft zijn Sansaraperiode. Dan gaat hij samen met Vasudeva terug naar de stroom. De jongen hebben ze niet gevonden.

Om
Ondanks het feit dat Siddartha weet dat het willen vasthouden van de zoon in feite Sansara is, is het verdriet groot. Maar de stroom leert hem te lachen om die kringloop van het leven. Hij vertelt al zijn verhalen tegen de nu zeer oude veerman. Deze neemt hem daarna bij de hand en neemt hem mee naar de rivier. Deze zingt van smart maar ook van lijden, begeerte,  weemoed en verdriet, maar ook van vreugde. Alles lijkt met elkaar verweven en komt uit tot één groot OM. Siddartha ziet in dat hij moet stoppen met vechten. Op dat moment houdt hij op met lijden. De veerman heeft op dit moment gewacht en trekt het woud in om tot de eenheid te komen.  Hij straalt.

Govinda
Govinda hoort van een oude veerman spreken. Men noemt hem een wijze. Govinda wil hem ontmoeten. Hij is altijd een zoeker gebleven. Siddartha zegt: door al dat zoeken kom je niet aan vinden toe. Zoeken is: een doel hebben. Vinden is: openstaan. Hij maakt zich bekend want weer had Govinda hem niet herkend. Siddartha vertelt hem zijn geschiedenis. De pointe: wijsheid is niet over te dragen, tijd bestaat niet en het leven nooit het een of het ander. Alles wat je wilt worden is in potentie al in je aanwezig.

Tijdens laatste lezingavond kregen we van Martine en Erik (dank jullie wel) een aantal boeken voor de bibliotheek. Drie daarvan breng ik hier kort onder de aandacht.

Pim van Lommel, cardioloog, houdt prospectieve – langlopende wetenschappelijke onderzoeken naar Bijna Dood Ervaringen (BDE) van hartpatiënten.  Dat betekent dat hij patiënten met een vooraf bepaalde diagnose benadert.
In zijn boek:

• Beschrijft hij de elementen van een BDE, betrekt daar de uitkomsten van wetenschappelijke studies bij. Ook geeft hij aan in hoeverre een BDE het mensenleven verandert zowel bij volwassenen als kinderen.
• Geeft hij een overzicht van de studies naar een BDE en komt met theorieën en conclusies.
• Veel wetenschappers zijn van mening dat fysieke situaties de oorzaak van een BDE zijn (Hallucinaties, dromen etcetera).  Van Lommel wijst deze  meningen gefundeerd van de hand en ondersteunt met name de theorie dat het bewustzijn niet zetelt in de hersenen maar in de non lokale ruimte.
• Beschrijft hij wat er in de hersenen gebeurt als het hart stopt en gaat in op de functie van de hersenen.
• Betrekt hij de kwantumfysica, het bewustzijn en DNA bij het onderwerp.
• Neemt hij ons mee naar de historie en geeft een overzicht van culturen en wereldreligies. Overal speelt de BDE een rol. Het is dus niet iets van de laatste jaren maar van alle tijden.

Na elk hoofdstuk is er een heldere conclusie. In een laatste hoofdstuk beantwoord hij veelgestelde vragen.

Een intrigerende theorie
Het is bekend dat patiënten die een BDE beleven naderhand details geven die ze nooit kunnen weten. Ze waren immers nagenoeg dood, hadden op geen hersenfunctie, waren vaak onder narcose etc. Zelfs blinde patiënten kunnen tijdens een BDE gewoon ‘zien’. De huidige stand van de wetenschap heeft hier geen verklaring voor.

De theorie van de non lokale ruimte. Deze houdt in:
Dat het bewustzijn van de mens niet in de hersenen zetelt, maar in een non lokale ruimte. Dit is een ruimte (buiten het lichaam) waar geen tijd en plaats bestaat en waar alles met elkaar is verbonden. Alles = de verborgen werkelijkheid die invloed uitoefent op onze fysieke wereld. In deze theorie fungeren onze hersenen als ontvangstation.Iemand met een BDE, staat op dat moment los van zijn lichaam en heeft dus toegang tot die non lokale ruimte. Hij kan dus alles zien en horen. Deze theorie zou kunnen verklaren hoe het komt dat mensen waarvan de hersenen door een ziekte ernstig zijn aangetast, soms gewoon blijven doorfunctioneren.

Er is nog geen bewijs
En het is de vraag of dat ooit komt. Toch doet van Lommel een beroep op zijn collega wetenschappers om nieuwe theorieën niet klakkeloos af te wijzen maar mee te werken aan onderzoek. Een wetenschapper moet niet op zijn mening blijven zitten, maar juist nieuwsgierig blijven en dus vragen blijven stellen.

Het boek is een flinke pil van 400 bladzijden en, ondanks de heldere schrijfstijl, niet op alle punten makkelijk te lezen. Met name het hoofdstuk over kwantumfysica is pittig.

Aan het einde van zijn inleiding tot dit boek schrijft de bekende professor in de parapsychologie professor ten Haeff:
Het geval Rosemary Brown vereist een systematisch en nauwgezet onderzoek door in groepsverband samenwerkende academici van verschillende studierichting. Tot dusver is het daar niet van gekomen. En daarom kunnen wij momenteel niet verder gaan dan erkennen, dat het geval Rosemary Brown een interessant parapsychologisch probleem is. Slagen wij er in het op te lossen dan zal waarschijnlijk blijken dat Kant ongelijk had toen hij in paragraaf 48 van zijn Prolegomena schreef dat de ‘der Tod des Menschen das Ende aller Erfahrung ist was die Seele als einen Gegenstand derselben betrifft.’ Lees verder →