Terugblik van lezing Maandag 12 oktober 2015 om 20.00 uur

Bert begon met te zeggen dat we een mooie ruimte hebben, waar hij zich echt thuis voelde. En dat moest ook wel want de helft van de tijd had hij zijn ogen dicht om zich beter te kunnen concentreren en dan moet je je wel thuis voelen! Hij zei rake dingen en ieder die een beurt kreeg herkende de dingen die hij zei.
Voor de anderen was het minder interessant. We hebben wel eens paragnosten gehad die een beetje leuk overkwamen en er een soort cabaretshow van maakten. Je kunt zeggen: Daar komen we niet voor, maar het is wel makkelijker om je gedachten er bij te houden, juist als je niet aan de beurt bent. Aan de andere kant liet Bert zich helemaal leiden door de gegevens, die hij binnen kreeg zodat die wel helder overkwamen.
Alles heeft zijn voors en zijn tegens.
Zo vertelde hij bij mij dat hij een hond om zijn benen voelde. Dat was wel een beetje te verwachten want in die sleutelhanger zat de foto van mijn huidige Brenda. En zij kan ook echt om je benen draaien om aandacht te trekken en leuk dat hij dat nu voelde.
Verder vond hij het beter voor mij lijstjes te maken met dingen die nog moeten en dat dat beter is heb ik wel eens gemerkt, maar ik doe het te weinig. Ik zal dat dus weer oppakken, omdat je echt meer het gevoel krijgt dat je dingen afwerkt, maar ook dat er minder dingen vergeten worden en blijven liggen. Ik moet ook veel bewegen van hem om rust in mijn hoofd te krijgen. Ook dat herken ik wel, maar het is goed het zo nog eens te horen en het is zelfs goed om het zo nog even te memoreren. Dan blijft het toch beter hangen.
Dus voor het doel waarvoor we hem gevraagd hadden was hij een schot in de roos. Voor cabaret voorstellingen moeten we dan maar ergens anders heen.
Joop