Waarnemingen met tarotkaarten, Thea Rusting

Terugblik op de lezing van 18 mei 2015

We hebben iets met Waarnemingen, er zijn leden die het prachtig vinden, maar ook die het eigenlijk niet zo zien zitten.

Thea Rusting

Een waarnemingavond met Thea Rusting is altijd bijzonder. Ze creëert een rustig plekje in de grote ruimte, zodat je, als je aan de beurt bent, zonder kloppend hart, het een en ander over jezelf te horen krijgt. Je hebt tevens het idee: hoe komt ze aan de gegevens, want ze kent je uiteraard niet verder als: “Ja ik herinner me je nog van de
vorige keer”. En dat is uiteraard niet meer dan een handdruk, hoe stevig die dan ook maar geweest is, want Thea heeft een apart plaatsje gekregen bij mij.
Ik mocht deze keer ook naar voren komen om iets te vernemen. Het lijkt altijd een beetje moeilijk om op het moment zelf dingen te herkennen. Zo vroeg ze of mensen in de familie of kennissenkring die al over waren een naam hebben die met een C begint. Op dat moment wist ik het dus niet. Naarmate de avond vorderde kwam het weer boven: Mijn moeder was Coba, zij is ruim 35 jaar geleden overleden en mijn oudste broer Carel, al ruim 20 jaar gestorven. Wel een beetje jammer dat ik hen niet meteen aan de lijn had. Dan had ik misschien nog iets nader gehoord van hen via Thea.
Ook bij de anderen vertelde ze dingen, die ze normaal gesproken niet zou kunnen weten. Zo toont ze dat de waarnemingavonden voor onze Vereniging echt zin hebben. Ze laten zien dat er wel degelijk meer op deze en andere werelden bestaat dan we kunnen zien. Dit is een van de methoden, die dat bewijzen.
Het was met haar een heel geslaagde avond. Wel een beetje jammer dat ze deze avonden eigenlijk niet meer doet. Voor ons maakte ze voor deze keer nog een uitzondering. Of dat een volgende keer weer zou kunnen is de vraag.

Joop

IMG_7794_2

Mei, van de voorzitter

Lieve mensen,
Het is weer mei. We gaan na maandag bezig met andere dingen dan ’s avonds naar de lezing. De tuin snakt naar onze aandacht zoals ons lichaam snakt naar de zon om de vitaminen, zoals zeker de d5 die we nodig hebben voor de botten, aan te vullen.

In september kijken we verder. Dat wil niet zeggen dat ons geestelijk leven de hele zomer stilstaat, want buiten en in de natuur en in de heerlijke zonnestralen op je huid, heb je al snel de neiging je gedachten te laten gaan over hogere dan de alledaagse dingen.

Zo aan het eind van een mooi seizoen is het leuk de lezingen nog even de revue te laten passeren.
September: We begonnen een heel nieuw seizoen met Psychometrie. Gertien van der Gracht kreeg hulp van Helpers, maar ze wist nooit wie de hulp bracht. Afwachten dus…
Oktober met de kruiden van Gerrit Koning. Hij wist er bijzonder veel van maar kon het niet allemaal kwijt op één avond.
November met Praveëta Timmerman, die alles over kleurentherapie kon vertellen. Vaak voel je je fijn bij de kleur die bij je past en dat kan op verschillende momenten een andere zijn.
December bracht ons de mantra-zing-avond met een enthousiaste Henry Marchall en zijn band: The Playshop Family. We deden allemaal euforisch mee en hebben een puike avond gehad.
Januari gaf ons door René van Diest piramidekrachten in zijn “open” piramide, mits we daar even in plaats namen.
Februari met Fung Shui door Hans den Hoed, die ons vooral uitlegde dat we volgens ons eigen gevoel ons leven moeten inrichten. Hij gaf wel een paar aanwijzingen.
Maart gaf Yvonne van Steen haar visie over Atlantis in deze tijd. De Atlantiërs hebben zich over bijna de hele wereld verspreid en overal hun sporen nagelaten in de vorm van piramides.
April was de maand met de Bachbloesems, besproken door Reine Lanning-Nienhuis. Bij elke onvolkomenheid in ons lichaam kan een flesje met Bachbloesems uitkomst bieden, maar we moeten eerst wel weten wat de oorzaak van de ziekte is.

18 Mei zal Thea Rusting haar waarnemingen doen. We kennen haar en weten dat het een interessante en ook mooie avond wordt, waarin ze zich concentreert met de Tarotkaarten. We kennen haar al een hele tijd en raden iedereen aan te komen.

Tot maandag!
Joop

Behoeften en Strategieën

Mensen, een vriend van me vroeg of ik hem wilde helpen. Hij zit op een opleiding voor Integrale Spirituele ontwikkeling in Brussel en moest een spreekbeurt voorbereiden met bovenstaand onderwerp. Hij had geen idee wat hij moest zeggen dus vroeg hij mij om hulp. Ik ben zijn supervisor waarmee hij spart. Hij is 67 en zeer erudiet enzo, maar hij 2015-03-26 13.06.00_2heeft het niet op spreekbeurten, en aangezien ik net bij Tony Robbins het een en ander over behoeften had geleerd schreef ik een opzetje voor hem. Ik dacht dat het ook wel interessant was voor de Pariodiek dus vertaalde ik het voor jullie. Daar gaat ie dan:

Als mens hebben we onszelf een heleboel strategieën aangeleerd en aangewend. Dit onbewust en in onze jeugd. Als we hier niet naar kijken dan leven we niet een leven vanuit wie wij eigenlijk zijn, maar vanuit wie we uit angst zijn geworden. Een beperkte versie van onszelf dus.

Als we het over bovenstaande gaan hebben moeten we eerst vaststellen wat een behoefte eigenlijk is. Met behoeften bedoelen we de fundamentele menselijke behoeften die ieder mens heeft. Te weten de gemeenschappelijke kracht die al onze emoties en daaruit voortvloeiende acties drijft. Deze kracht bepaalt de kwaliteit van onze levens en dus uiteindelijk ons lot.

In feite is deze kracht dus een universele menselijke behoefte. Elke dag worden wij gedreven om aan deze primaire behoeften, die al sinds mensenheugenis in onze zenuwstelsels liggen opgeslagen, te voldoen. Ook al zijn we allemaal unieke en bijzondere zielen zijn we allen op dezelfde wezen gefabriceerd. We hebben allemaal een lichaam met onderdelen zal ik maar zeggen.

Het is trouwens belangrijk om een onderscheid te maken tussen een fundamentele behoefte en een verlangen. Een verlangen ontstaat in het ego. Dat is meer een willen, een wens, terwijl een behoefte iets is waar aan voldaan moet worden. En met zijn allen doen we er alles aan om aan onze behoeften te voldoen, meestal is het echter een onbewust proces.

Er zijn 6 menselijke behoeften – 6 innerlijke fundamentele krachten – die maken dat wij elke dag uit bed stappen om een betekenisvol leven te leiden. We hoeven niet bewust moeite te doen om dit te verwezenlijken, want onze neiging om aan die primordiale behoeften te voldoen is automatisch.

Vanaf onze vroegste jeugd passen wij ons onbewust automatisch aan om aan onze behoeften te voldoen en in die periode ontwikkelen we (overlevings)strategieën waarover straks meer.

Allereerst gaan we kijken naar wat die 6 menselijke behoeften zijn, hier volgen ze:

1 Behoefte aan Zekerheid

We hebben allemaal behoefte aan stabiliteit met betrekking tot de basisbehoeften in het leven: voedsel, huis en andere materiële behoeften. Als we niet aan deze primaire zaken kunnen voldoen, dan kan het zijn dat iemand zijn gevoel voor zekerheid probeert te verkrijgen door een geesteshouding (zoals bijvoorbeeld een religie of een positieve kijk op het leven).

2 Behoefte aan Onzekerheid

De mens heeft behoefte om van staat te veranderen, het lichaam en de emoties te verzetten. Daarom zoeken we afwisseling door middel van stimuli zoals reizen, verhuizen, sporten, stemmingswisselingen, voeding, entertainment etc.

3 Behoefte aan Betekenis

Iedereen wil zich speciaal voelen en op een bepaalde manier belangrijk. We zijn op zoek naar betekenis door middel van erkenning van onszelf of van een ander. Wanneer we ons onbelangrijk voelen worden we vaak kwaad om ons maar belangrijker te voelen. Soms proberen we aan deze behoefte te voldoen op paradoxale manieren zoals door anderen van onze waardeloosheid te overtuigen of door hen te vertellen wat wij toch veel problemen hebben. Het is belangrijk ons te realiseren dat veel mensen zich krachtiger voelen door een gevoel van onmacht of door een overdreven kwetsbaarheid. (dit is identiek aan een opgeblazen ego, maar dan een leeggelopen ego, het grenst aan ziektewinst).

4 Behoefte aan Verbinding of Liefde

Alle mensen hebben de behoefte zich geliefd te voelen en om in contact te zijn met de medemens of met een ideaal, bepaalde waarden, gewoonten of door zich met iets te identificeren. Verbinding kan een vorm van liefde aannemen, of een gevoel van engagement – maar we kunnen ook rapport (verbinding) ervaren door ons agressief te gedragen.

Dan zijn er nog twee spirituele behoeften:

5 Behoefte aan Groei

Alles in het universum groeit of sterft. Er is geen alternatief. Mensen kunnen zich niet voldaan voelen op spiritueel gebied als ze hun capaciteiten niet ontwikkelen.

6 Behoefte aan Bijdrage

Net zoals de mens niet kan overleven zonder dat anderen op een of andere manier aan hun welzijn bijdragen (geen enkele baby overleeft in zijn uppie), kunnen we ons ook niet voldaan voelen op spiritueel gebied als we niet op een of andere wijze een bijdrage aan het geheel leveren.

Dit zijn dus 6 elementaire behoeften aan welke wij allemaal dagelijks voldoening moeten geven. Zoals eerder genoemd: behoeften zijn niet gelijk aan verlangens. Sommige mensen stoppen met het najagen van de realisatie van hun dromen of wensen om aan bepaalde behoeften te voldoen. Neem bijvoorbeeld mensen die in een baan blijven hangen waar ze een bloedhekel aan hebben uit angst dat ze de huur niet kunnen betalen. Die zouden wellicht als ideaal heel ander werk hebben, maar durven niet te switchen. Zekerheid voor Onzekerheid.

Allemaal vinden we manieren om aan onze behoeften te voldoen, of dat nu op een positieve, een negatieve of een neutrale manier gebeurt. Elke handeling, onderneming of emotie die intensief aan ten minste 3 van bovengenoemde 6 behoeften voldoet, wordt in feite verslavend. Dit houdt in dat wij mensen aan drie soorten verslavingen kunnen leiden: positieve, negatieve en neutrale.

Er is altijd wel een manier waarop wij aan onze behoeften kunnen voldoen, maar het is het beste om een duurzame manier te zoeken die zorgt dat wij kunnen leven op een manier die ons meer plezier geeft dan pijn.

Ook al proberen we aan alle 6 behoeften te voldoen, hebben we de neiging om meer waarde te hechten aan 2 behoeften van het rijtje. Zo zal, bijvoorbeeld, iemand die behoefte aan zekerheid heeft een heel ander leven leiden dan iemand die behoefte heeft aan afwisseling. Als we inzicht krijgen in wat voor ons belangrijk is, dan zullen we de keuzes die we maken (gemaakt hebben) beter begrijpen, als ook onze emotionele patronen.

Stel jezelf eens de volgende vragen:

  • Op welke wijze heb ik geleefd om aan de 6 behoeften te kunnen voldoen?
  • Van alle 6 behoeften: welke 2 behoeften waren voor mij de allerbelangrijkste om tevreden te stellen?
  • Wat zijn de consequenties van het feit dat deze 2 behoeften altijd voor al het andere kwamen?
  • Aan welke behoeften heb ik minder of nog niet voldaan of weinig aandacht geschonken?
  • Wat zou er in mijn leven veranderen als ik de orde van belangrijkheid van mijn behoeften zou veranderen?

Nota bene: Terwijl je er even voor gaat zitten om deze vragen voor jezelf te beantwoorden is het belangrijk om uitgebreid aandacht te besteden aan de strategieën die je hebt aangeleerd om aan je behoeften te voldoen.

Een voorbeeld van een strategie kan zijn: het jonge kind dat een zieke ouder had heeft zich wellicht nuttig weten te maken door voor die ouder te gaan zorgen (en een beetje de ouder van de ouder te worden). Hierdoor kon hij wellicht aan zijn behoeften aan verbinding/liefde, betekenis voldoen. Dit heeft misschien geleid tot het feit dat hij voortaan zijn behoefte aan verbinding vervulling gaf door voor anderen te zorgen, ook in zijn/haar liefdesrelaties. In dat geval werd dat zorgen een strategie. Maar misschien was het helemaal niet nodig om altijd automatisch voor een ander te zorgen. Wat zou er in het leven van deze persoon kunnen veranderen als hij zou leren voor zichzelf te zorgen. Misschien heeft hij of zij zelfs wel dromen laten varen om voor die anderen te zorgen.

Het is wellicht interessant om eens uitgebreid te kijken naar onze behoeften en strategieën. Vaak hoor je mensen zeggen: ja, zo ben ik nu eenmaal. Maar als je bovenstaande in ogenschouw neemt dan kan het best zijn dat die persoon alleen maar denkt dat hij zo is. Dit komt dan doordat de strategieën al zo oud zijn en zulk een gewoonte geworden, dat die persoon niet eens weet wie hij nu eigenlijk werkelijk is.

Nou mensen, ik zelf heb zeker een aantal dingen over mezelf ontdekt. Daar ben ik blij om. Nu kan ik mezelf beter leren kennen. Waarom zou ik dat willen? Nou, ik weet gewoon dat wij allemaal Gods kinderen zijn. En ik weet dat we onze waarde als mens onderschatten. Ik weet dat er bepaalde patronen zijn die ik van mezelf terug zie in mijn moeder. Mijn moeder is 77. Dat is niet oud, maar ik zie in haar wel dat zij hoogstwaarschijnlijk haar strategieën niet meer gaat afleren of veranderen. Dat komt omdat zij er mee vergroeid is. Daardoor heeft zij bepaalde dingen niet kunnen doen in haar leven.

Aangezien ik een stuk jonger ben en veel van haar heb overgenomen, zie ik in dat ik ook bepaalde dingen niet gedaan heb.

Tot nu toe.
Want nu leer ik mezelf beter kennen en zie ik in dat het niet te laat is. Het is nooit te laat, zelfs niet als je 77 bent. Maar ik kan anderen niet dwingen om in hun eigen macht te stappen. Om hun eigen kracht te laten stromen. Zeker niet als de strategie er eentje is die tot verslaving is verworden.

En we hoeven ook niets te veranderen, zeker niet als de strategie positief is, of zelfs niet als hij neutraal is. Maar als het een negatieve invloed heeft op je leven, waarom dan niet het heft in eigen handen nemen?

Ik wens jullie allemaal een fijne, zeer zonnige zomer.

Martine Clausen, altijd bezig met behoefte nummer 5

Mensenlief

‘Mama, ik gahaa.’
‘Wat ga je doen dan?’
‘Gewoon, spelen, met de anderen.’
‘Goed, maar onthoud wat we hebben afgesproken. Op tijd…’
‘…thuis, jahaaaa, weet ik allang.’
‘Mooi, veel plezier schat.’
Ze keek hem peinzend na tot hij, traag, uit het zicht verdwenen was.
Ze gunde haar kind het avontuur van de jeugd, maar bleef altijd bezorgd, want nooit zou ze vergeten hoe de wreedaards, die groot als reuzen en alom vertegenwoordig waren, ooit enkele van haar kinderen wegvoerden en haar machteloos achterlieten. Ze zuchtte. Waar was de grote geest als je hem nodig had?

‘Mam, mag ik buiten spelen?’
‘Wat ga je doen dan?’
‘Oh, samen met de andere kinderen door de steegjes, slakjes vangen.’
‘Maar dat is toch wreed? Dan komen ze nooit meer bij hun mama?’
‘Maar ik geef ze blaadjes. Dan worden ze groot. Enne… mogen ze in de glazen pul?’
‘Goed kind, maar denk er om, zes uur thuiskomen want dan gaan we….’
…eten, weet ik allang. Goed hè.’
Mama glimlachte. ‘Je bent een reus. Veel plezier hoor. ’
Ze zuchtte. Altijd voelde ze die zorg om haar kind. Dat drukke verkeer, die brede vaart.
En dan… je hoorde zoveel enge verhalen. Wie was er nog veilig tegenwoordig.

Ergens in een zinderende uithoek van de aarde zat een jongetje tussen de rokende puinhopen. Hij hoefde aan niemand meer te vragen of hij mocht gaan spelen. Boven zijn hoofd ronkte een vliegtuig. Hij merkte het niet.

Elders meldde een vijfsterren-generaal glimlachend dat er boven het oorlogsgebied 78 bombardementen waren gepleegd. Alle vliegtuigen waren behouden op de basis teruggekeerd. De missie kon tot nu toe als zeer succesvol worden gekenschetst.
Het was een forse stap op weg naar vrede en veiligheid in de regio.

Op de top van de heuvel zat de wijze en keek zwijgend naar de talloze wezens die, strompelend, op weg waren naar het goede. Even leek het leed dat zij elkaar, bewust of onbewust, aandeden, zich in zijn ogen te weerspiegelen.
Daarna strooide hij al zijn goede gedachten als vlinders over de wereld en sloot de ogen.

Willem