Terugblik van Bob Coppes van Stichting Merkawah
7 april 2014
Bob werkt bij een bank en dat terwijl hij met dit onderwerp bezig kan zijn! Mensen die een BDE gehad hebben weten: het is moeilijk uit te leggen, woorden
schieten te kort, het is overweldigend, het verandert je leven. Niet een BDE is hetzelfde, maar door een tunnel gaat wel 40% van de mensen. Een BDE kan onder alle omstandigheden voorkomen, maar meestal is er een kritische medische situatie of een psychische crisis, maar het kan ook tijdens een diepe meditatie. Tijdens een BDE treed je uit je lichaam en kom in een prachtige omgeving met een bijzonder warm licht. Soms is er een lichtwezen bij je, waarmee je kunt communiceren zonder woorden. Totale kennis is aanwezig. Heb je een vraag, dan heb je het antwoord.
Er zijn geen fysieke beperkingen, je kunt gaan waar je wilt ook in het heelal. Er is geen tijdsbeperking, alle tijd is tegelijkertijd. Je hebt een gevoel van verbondenheid: we zijn één, één energie. De lichtwezens zijn vaak overleden familieleden of huisdieren. Licht is kracht, vrede, onvoorwaardelijke liefde. Je hoeft er niets voor te doen. Je hoeft niet goed te zijn. Wat je een ander hebt aangedaan, voel je alsof je het jezelf hebt aangedaan. Je voelt dus ook de gevolgen die je daad had voor de ander. Als je iets goed doet voor een ander gaat het de hele wereld over doordat ook de naasten van die ander zijn fijnvoelen meemaken. Er bestaat geen goed of kwaad maar optimaal en minder optimaal. Je levensoverzicht op dat moment is geen oordeel van iemand anders, maar je beleeft het zelf. Je bent je bewust wat je gedaan hebt voor mens en wereld. En je bent je bewust van de redenen van dingen. In het begin was het onderzoek naar BDE’s niet wetenschappelijk.
Pim van Lommel heeft het zo onderzocht zodat het herhaalbaar was, wat een voorwaarde is om het onderzoek wetenschappelijk te mogen noemen. Hij heeft in 13 jaar in 10 ziekenhuizen de mensen met na een hartstilstand ondervraagd. Alle verhalen moesten worden genoteerd. Het onderzoek kon in Engeland herhaald worden. De selectie was objectief, van de 344 gevallen had 60% de ervaring gehad. Groepen werden vergeleken en medicijngebruik. Dat was geen factor van verschil. Er werd ook onderzoek gedaan naar meegemaakte dingen, zoals de gymschoen in de dakgoot, waarvan de patiënt niet had kunnen weten dat hij daar lag en de wachtende oma’s, die terwijl ze nooit rookten een sigaret hadden opgestoken om de zenuwen te bedaren. Een Amerikaanse zangeres werd na een aneurysma geopereerd aan het hoofd. Haar ogen en oren waren afgeplakt, ze werd gekoeld tot 15ᵒ en haar bloed was afgetapt. Ze had gezien hoe ze haar opereerden met de zaag voor de hersenpan en had hun discussie gehoord. Door een BDE veranderen mensen: ze verlangen ernaar terug. Maar er gebeurt zelden een zelfdoding, er is er maar één bekend. Ze hebben veel tijd nodig om weer in de maatschappij mee te doen, ze zijn gevoeliger geworden. Tijd en macht zijn niet meer belangrijk. Ze willen mensen helpen. De belangrijkste boodschap is: LIEFDE en je bent goed zoals je bent. We zijn onderdeel van een groter geheel en we hebben een connectie. Tijdens de BDE gaan ze vaak weer terug om een taak te doen en dingen af te maken. Doe optimale dingen, we hebben allemaal een stukje licht in ons, we zijn perfect, iedereen is belangrijk en alles is van belang. Er zijn geen mindere zielen. Bestaat reïncarnatie, als alles tegelijkertijd gebeurt en levens gebeuren na elkaar? ‘Alles’ speelt zich af in een andere dimensie. Als we geen lichaam meer hebben snappen we het pas. Er zijn mensen die denken dat de zielen een deel zijn van een groot geheel: Je neemt er iets uit voor een ziel in een nieuw leven en doet het weer terug als de persoon is gestorven. Dan zou er geen persoonlijke reïncarnatie zijn. Je zou dan dingen van anderen kunnen “herinneren”. Een enkele keer krijgt iemand een angstige BDE. Daarvoor is geen verklaring. Er was iemand die in een BDE een pistool op zijn hoofd gericht zag. Hij ging mediteren en het pistool was weg. Wat je vraagt dat krijg je. Jezus, Mohammed, Mara, Hare Krishna verwelkomen je soms. Ze laten de beelden zien die je vertrouwt. De 5 religies komen terug in BDE’s. We hebben allemaal een scheppende kracht. Het is goed als we die gebruiken. Economie, mits verkeerd gebruikt, en oneerlijkheid is niet zonder gevolgen, want gaat ook de hele wereld over.
We hadden met Bob een bijzonder boeiende avond, omdat hij het onderwerp helder en doorleefd kon brengen. Dat hij ook dingen vertelde die we al wisten was ingecalculeerd.
Joop
Interview met Bob Coppes, auteur van Bijna Dood Ervaringen en de zoektocht naar het Licht
Mensen met een bijna-doodervaring lijken een antwoord te krijgen op de vraag wat hun doel is op aarde. Dezelfde ervaringen lijken ook een boodschap te bevatten wat we wel en wat we niet met ons leven zouden moeten doen. De bijna-doodervaringen betreden daarmee het terrein van religies. Religies beantwoorden ook dat soort (spiritueel-filosofische) vragen, en claimen de Waarheid. Onterecht volgens Bob Coppes, auteur van het boek ‘Bijna Dood Ervaringen en de zoektocht naar het licht’.
Coppes (51, kapitaalmarktspecialist bij de afdeling Toezicht Internationale Conglomeraten van de Nederlandsche Bank) is niet iemand die de weg van de minste weerstand bewandelt. Hij publiceerde eerder over de dood in het boek ‘De mantel van Michael’, over de liefdevolle verzorging van zijn broer, een aidspatiënt, en het boek ‘Voorbij de Gele Brug: de blauwhelm en het meisje uit Srebrenica’, uit woede over de grootste massaslachting in Europa na de Tweede Wereldoorlog.
Dood of bijna-dood, het is een onderwerp waar je econoom en filosoof Coppes voor wakker mag maken. Ooit kwam hij in aanraking met enkele studies over bijna-doodervaringen, maar ondanks dat het onderwerp hem enorm raakte viel hij over het anekdotische en weinig wetenschappelijke karakter. Het onderzoek van de Nederlandse cardioloog Pim van Lommel uit 2001 (Lancet, Vol. 358, pp. 2039-2045) vormde wat dat betreft een keerpunt.
Gefascineerd verdiepte Coppes zich steeds verder in het onderwerp, “totdat ik bedacht dat het aardig zou zijn mijn onderzoekservaringen te delen met anderen en ze te publiceren.” Wat zijn benadering uniek maakt is dat hij ingaat op de paralellen tussen bijna-doodervaringen en de vijf grote religies: hindoeïsme, boeddhisme, judaïsme, islam en christendom. “Religies claimen het alleenrecht op het hiernamaals, maar de werkelijkheid is anders.”
In Nederland zijn ruim 600.000 mensen (4,2% van de bevolking) met een bijna-doodervaring. Deze groep is er vast van overtuigd dat ze buiten hun lichaam zijn geweest. Van Lommel’s 13-jarige onderzoek in tien Nederlandse ziekenhuizen toont aan dat maar liefst 18% van de patiënten met een hartstilstand – resulterend in een situatie zonder aantoonbare hersenactiviteit – een bijna-doodervaring had.
Het Britse medische wetenschappelijke tijdschrift ‘Lancet’ publiceerde deze opmerkelijke resultaten. Opmerkelijk omdat de bijna-doodervaringen bijvoorbeeld niet het gevolg kunnen zijn geweest van zuurstoftekort in de hersenen. Want ook bij de overige 82% van de patiënten, de controlegroep, degenen zonder een bijna-doodervaring, werd een zuurstoftekort geconstateerd. Om dezelfde redenen konden medicatie of de aanmaak van bepaalde stoffen in de afstervende hersenen worden uitgesloten als oorzaak van een bijna-doodervaring.
Wat gebeurt er tijdens een bijna-doodervaring? Sta je op de drempel van de hemel en proef je van het hiernamaals? Volgens Coppes zijn mensen die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt er absoluut van overtuigd, dat wat ze hebben ervaren echt is. “In oktober was ik in Houston, Texas, op een congres van de International Association for Near Death Studies (IANDS). Een van de deelnemers vertelde mij zijn gedachten, kijkend tijdens de uittreding naar zijn lichaam: ‘Moet ik weer terug in dat duikerspak?’
Mensen ervaren namelijk tijdens een bijna-doodervaring een grenzeloosheid in velerlei opzicht: in Licht(heid), in (onvoorwaardelijke) liefde, in tijd en ruimte, en in communicatie. Toch is er een percentage mensen met een bijna-doodervaring die kan worden omschreven als negatief. Onderzoeken van P.M.H. Atwater tonen aan dat 15% van de mensen met een bijna-doodervaring een negatieve ervaring heeft. “Ook zij zeggen dat hun hel-achtige ervaring echter dan echt is. En beslist niet te vergelijken met een nachtmerrie.”
Zo’n hel-achtige ervaring speelt zich af in een donkere, mistroostige en afstotelijke omgeving. Soms is er sprake van vuur, maar veel vaker spreken de bijna-doodervaringen over intense kou. De waargenomen wezens lijken on-menselijk en zonder lichaam. De crux lijkt te zijn dat men verdwaalt is, dat de weg naar het licht onvindbaar is. De wezens zijn agressief en gespeend van elke vorm van compassie.
Interessant is natuurlijk of er een verband bestaat tussen negatieve bijna-doodervaringen en de manier waarop zo iemand geleefd heeft. Coppes zegt daarover: “Een verband is moeilijk te leggen. Negatieve bijna-doodervaringen lijken door het bewustzijn zelf te worden gecreëerd. Het kan daarom in principe iedereen overkomen.”
“Maar volgens mij zijn er wel wat aanwijzingen dat een goede voedingsbodem voor een minder plezierige ervaring aanwezig is bij mensen die erg sterk hechten aan hun ego (macht), materie (geld), die een verslaving hebben (ook materie) of zelfmoord hebben gepleegd (hun bewustzijn is natuurlijk al gestresst). Gelukkig zijn er ook aanwijzingen dat niemand in zo’n situatie aan zijn lot wordt overgelaten. Dat zijn dingen die ik graag nog nader wil onderzoeken.”
Je intentie telt, blijkt uit de verhalen van mensen met een bijna-doodervaring. “Als mensen uittreden hebben ze conversaties met het Licht of met Lichtwezens. Het levensoverzicht dat aan ze voorbij trekt, is in principe neutraal. Zoals de beelden van een film. Fascinerend is dat bij het herbeleven degene met de ervaring zèlf de rechter en de jury is van zijn acties. Zo iemand ervaart de emoties en gevoelens van de ander, degenen die ‘lijdend voorwerp’ waren bij zijn acties in het leven. Het voelt voor iemand met een bijna-doodervaring precies alsof het op dat moment hemzelf wordt aangedaan. Is er pijn bij een ander, maar was er sprake van een goede intentie, dan is gelukkig dàt wat telt.”
Zijn bijna-doodervaringen dan een kwestie van geloof, of toch niet? Marco Polo lag op zijn sterfbed, schrijft Coppes, toen zijn biechtvader hem vroeg toe te geven dat hij had gelogen over zijn reis naar China in 1271. Over olie die je kon branden in plaats van om eten mee te bereiden, over glas om beter mee te zien, over wijn van rijst en papier om mee te betalen.
“In Europa dateren de eerste bankbiljetten van 1661, maar dat wil dus niet zeggen dat deze wijze van betalen daarvoor niet bestond. Polo’s ervaringen leken niet van deze wereld, het ongeloof was groot.” Waarmee Coppes een brug slaat naar de mensen met een bijna-doodervaring. “Zijzelf zijn ervan overtuigd, dat wat zij gezien hebben op hun reis echt is. Toch kunnen ze niet helemaal tot uitdrukking brengen wat ze hebben ervaren. Dat maakt het moeilijk voor anderen hun opmerkelijke verhalen te geloven.”
Het is verleidelijk te veronderstellen dat een bijna-doodervaring een vooruitblik is op de hemel of de hel. Door de geschiedenis heen zijn er vele kunstenaars geweest met een interpretatie daarop. Coppes: “Uit bijna-doodervaringen blijkt niet dat er iemand wordt uitgesloten. In principe kan iedereen in de hemel komen, waarbij de hemel de plaats is waar het liefhebbende licht is. Het maakt daarbij niet uit welke religie je aanhangt. Ook voor atheïsten lijkt is er een plek.”
Alle grote religies spreken daarentegen van duidelijke beperkingen. “Het hindoeïsme stelt dat toegang tot de hemel mogelijk is na een heel lange en moeilijke training, namelijk intensieve meditatie. Maar er is een ontsnappingsclausule, namelijk dat we secuur aan onze taak op aarde werken, en de resultaten daarvan aan Brahman opdragen.”
Het boeddhisme stelt ook dat het betreden van het nirvana mogelijk is. “We maken ons definitief los van het rad van wedergeboorte als we ons ‘zelf’ uitschakelen. Ook hier geldt een maar: zo’n overwinning op het zelf is pas mogelijk na een eonen-lange training.”
Het judaïsme stelt dat het voor een ieder mogelijk is de hemel te betreden, ook als je niet het joodse geloof aanhangt. “De enige belemmering is als we slecht zijn geweest. We zullen dan eerst een bepaalde periode in de hel moeten boeten. Dat is natuurlijk geen prettig vooruitzicht, maar het valt erg mee als je dat pad vergelijkt met dat van christenen en moslims.”
“De laatste twee groepen kennen pas werkelijk grote belemmeringen voor een plekje in de hemel. Het is alleen mogelijk, stellen zij, om naar de hemel te gaan als we goed zijn geweest én bovendien christen c.q. moslim zijn. Ieder die daar niet aan voldoet, gaat voor de eeuwigheid naar de hel.”
Welke religie is de beste?”, vroeg ooit iemand tijdens een bijna-doodervaring. Het Licht antwoordde: “Elke die je dichter bij God brengt.”
Wat is een bijna-doodervaring?
Een bijna-doodervaring lijkt uniek te zijn. Toch zijn er een aantal gemeenschappelijke kenmerken voor mensen met een bijna-doodervaring: hun onmacht de ervaring goed te beschrijven en de juiste woorden te vinden; er vindt een uittreding uit het lichaam plaats; sommigen zien het Licht; een grenzeloze communicatie op basis van razendsnelle gedachten; tijd en plaats lijken afwezig of hebben hun beperkende kracht in elk geval verloren; er worden lichtwezens en/of familie gezien; sommigen mensen krijgen een totaal overzicht van hun eigen leven; en ten slotte: het ervaren van onvoorwaardelijke liefde, afkomstig van het Licht.